آشنایی با ابزارهای ارتودنسی دندان

بیشتر بیماران ارتودنسی دندان در طول درمان از یک دستگاه ثابت به نام بریس برای مدت طولانی استفاده می کنند. نوع آشنای این دستبندهای پرکاربرد سالها ظاهر فلزی نقره ای خود را حفظ کرده است. گرچه بریس های فلزی همچنان مورد استفاده و محبوبیت زیادی قرار دارند ، اما بریس های فلزی دیگر تنها گزینه برای درمان ارتودنسی نیستند. در این مقاله با ابزار و تجهیزات جدید ارتودنسی آشنا خواهیم شد.

·بریس ها

از بریس ها به طور کلی برای "اصلاح موقعیت دندان" استفاده می شود ، آنها فقط ارتباطی را برای ما اتصالی را ایجاد می كنند كه می توانیم دندانها را محاصره كرده و آنها را به دلخواه حركت دهیم. به طور معمول ، این وسایل ارتودنسی از نوارهایی تشکیل می شود که به دندان های مولر (دندان های آسیای بزرگ) متصل می شوند (دندان را کاملاً محاصره می کنند) ، سپس توسط براکت به بقیه دندان ها متصل می شوند. از نوع خاصی از چسب برای اتصال براکت ها به دندان استفاده می شود. چسب آنقدر محکم است که می تواند بریس ها را در طول درمان در جای خود نگه دارد ، اما نباید خیلی محکم باشد زیرا پس از درمان باید بریس ها برداشته شوند.

·براکت‌های توربو یا پشت دندانی

براکت های توربو لوازم جانبی هستند که برای کاهش اوربایت عمیق (نامناسب قرار گرفتن ردیف های دندان) استفاده می شوند. این ابزار از گزیدگی دندان توسط دندان های جمع شده جلوگیری می کند ، که باعث بیرون زدگی طبیعی دندان های جمع شده و در نتیجه نامرتبی دندان ها اصلاح می شود. براکت توربو از براکت های فلزی کوچکی تشکیل شده است که در پشت دندانهای جلوی فک بالا نصب می شود. بسیار موثر هستند زیرا به راحتی از بین نمی روند. با این حال ، ممکن است در ابتدا هنگام غذا خوردن برای بیمار مشکل ایجاد کنند. توصیه می کنیم در این مدت کوتاه غذاهای نرم بخورید. انتظار می رود موقعیت دندان ها طی چند ماه بهبود یابد.

·آرک‌های دندانی

قبل از اینکه بتوانیم از بریس برای همه دندانها استفاده کنیم ، غالباً مجبور به ایجاد فضای لازم و اصلاح اوربایت (تداخل بیش از حد عمودی دندانهای جلویی) هستیم. یکی از راه های اصلاح این مشکل استفاده از ابزاری به نام قوس دندانی در فک بالا یا پایین است. این ابزار از سیمهایی تشکیل شده است که مستقیماً از دندان آسیاب (آسیای صغیر) به دندانهای جلویی متصل می شوند و در واقع دندان های پرمولر (آسیاب کوچک) را دور می زنند.

·هدگیر

این ابزار زمانی استفاده می شود که بین رشد فک بالا و پایین تفاوت وجود داشته باشد. در این حالت دندانها و فک بالا در جلوی دندانها و فک پایین قرار دارند. در بیمارانی که از روش کشیدن برای اصلاح جویدن خود استفاده می کنند ، این دستگاه کمک می کند تا دندان های خلفی فوقانی هنگام نزدیک شدن به شکاف های دندانی به جلو بلغزند. نگهدارنده دارای یک تکیه گاه است که در پشت گردن نصب می شود. قسمت داخلی نگهدارنده بر روی یک لوله در کنار اولین دندان آسیاب بزرگ نصب شده است.

·هدگیر کششی معکوس

از یک نگهدارنده کششی معکوس برای اصلاح مال اکلوژن اسکلتی کلاس III استفاده می شود ، که در آن فک بالا برجستگی کمتری نسبت به فک پایین دارد. هدف از استفاده از یک درپوش کششی معکوس ، تشویق به رشد و تکامل فک بالا است ، پس از آن میزان کمبود بیمار اصلاح می شود و ظاهر وی بهتر می شود. استفاده از این ابزار در اوایل جوانی معمول است ، در برخی موارد ، استفاده صحیح و مداوم از این ابزار می تواند نیاز بیمار به جراحی ارتودنسی را برآورده کند.

·ابزار ارتودنسی فنر فورسوز

هنگامی که دندان های فوقانی بیش از حد از دندان های پایین برجسته می شوند ،از دستگاه های ارتودنسی فورس فنر استفاده می شود. اثر فنر اجباری تقریباً مشابه بند است. این ابزار بیشتر در بیمارانی استفاده می شود که با بانداژ یا نگهدارنده خیلی سازگار نیستند. آنها توسط نوارهای ارتودنسی در محل به مولرهای فک بالا متصل می شوند و سپس به قوس پایین دندان متصل می شوند. این فنرها از آنجا که قابل جابجایی نیستند و یک نیروی ثابت و مداوم بر روی دندان وارد می کنند ، تأثیر بسیار مثبتی دارند.

·نگه‌دارنده‌های متحرک فک بالا

"Slip Cover" یا "نگهدارنده ESSIX" (پلاستیک شفاف) اولین نگهدارنده ای است که بیماران در روز برداشتن بریس دریافت می کنند. از این نگهدارنده متحرک باید همیشه استفاده شود تا زمانی که بیمار نگهدارنده Hawley را دریافت کند. این نگهدارنده به طور موازی تراز دندان ها را حفظ می کند و همچنین همزمان حرکت لحظه ای دندان ها را که ارتودنتیست آن را "نیش" می نامد ، کنترل می کند. پس از برداشتن بریس ، در طی چند هفته اول هنگام استفاده از دستور پزشک ، جویدن بیمار بهبود می یابد.

·نگه‌دارنده فنری فک پایین

در مواردی که تجمع پلاک یا پلاک دندانی وجود داشته باشد یا مشکل خاصی باعث تورم لثه شده باشد ، استفاده از نگهدارنده فنر فک پایین توصیه می شود. این دستگاه ارتودنسی از سیم های قابل جدا شدن کوچک و یک نگهدارنده اکریلیک تشکیل شده است که روی دندانهای جلوی فک پایین قرار می گیرد. از نگهدارنده فنر فک پایین ممکن است برای حفظ تراز مورد نظر دندان ها یا اصلاح چرخش یا انحنای جزئی دندان استفاده شود.

·نگه‌دارنده ثابت پشت دندانی

نگهدارنده های ثابت سیم هایی هستند که در روزی که بریس ها برداشته می شوند ، به پشت دندانهای جلویی بالا یا پایین متصل می شوند. وقتی از یک نگهدارنده ثابت در فک بالا استفاده می شود ، معمولاً در پشت دو دندان جلویی نصب می شود. این کار معمولاً قبل از شروع درمان ارتودنسی دندان برای بیمارانی که فاصله زیادی بین دندانهای جلویی دارند وجود دارد. نگهدارنده ثابت بالا باید تا زمانی که ممکن است یا طبق توصیه دندانپزشک در محل خود باشد.

·جداکننده‌ها (سپرتورها)

جداکننده ها حلقه های کوچک لاستیکی یا فلزی هستند که بین ناحیه تماس دندان قرار می گیرند. آنها به ایجاد فضای مورد نیاز برای قرار دادن نوارهای دندانی بین دندانهای آسیای بزرگ کمک می کنند. جداکننده ها 5 تا 10 روز قبل از شروع درمان نصب می شوند. در ابتدا ممکن است باعث ناراحتی جزئی بیمار شوند. در این مدت از بیمار خواسته می شود از خوردن غذاهای چسبناک یا جویدن خودداری کند تا از بیرون آمدن آنها جلوگیری کند.

در زمینه ارتودنسی ، هیچ تجهیزات ارتودنسی موثرتری برای پسوند فک وجود ندارد. صفحه پهن کننده کام اولین انتخاب ما برای بیمارانی است که نیاز به گشاد شدن قسمت فوقانی کام دارند. این نه تنها کراس بایت بیمار را اصلاح می کند ، بلکه فضای مورد نیاز برای اصلاح فاصله دندان را نیز فراهم می کند. صفحات پهن کننده پلاک از دو یا چهار دندان به عنوان تکیه گاه استفاده می کنند ، با تنظیم یک پیچ کوچک می توانیم کام بالایی را حدود دو سانتی متر گشاد کنیم.

·پلاک تعریض پروانه‌ای

پلاک تعریض پروانه‌ای قسمت جلویی فک بالا را گسترش می‌دهد بدون آنکه بر قسمت عقبی تأثیری بگذارد. پروانه از نوارهای فلزی تشکیل شده است که بر روی دندان های شش ساله یک آسیاب بزرگ سوار می شود. این نوارهای فلزی توسط میله هایی به بدنه اصلی ابزار متصل می شوند. در وسط دستگاه یک پیچ وجود دارد که برای بزرگتر شدن دستگاه استفاده می شود.

·کش‌های ارتودنسی

بریس های ارتودنسی دندان  اولین مکانیزمی است که برای حرکت دندان ها استفاده می شود ، به طوری که آنها از بالا به پایین به درستی تراز می شوند. تعداد آنها در انواع مختلف ارتودنسی دندان استفاده می شود. این بریس ها با استفاده از قلابی که بخشی از براکت یا باند ارتودنسی است به دندان متصل می شوند. کسانی که به زیبایی بدنی خود حساس هستند می توانند از خلال دندانهای رنگ دندان استفاده کنند. همچنین افرادی که به مد علاقه مند هستند می توانند از کشوهایی با رنگ های جذاب استفاده کنند.

·ترنس پتال بار / نانس / آرک‌های زبانی

آرک های زبانی یا شفاف ابزاری هستند که برای حفظ فضای دندان در فک بالا و پایین استفاده می شوند. این داروها در درجه اول در بیمارانی که در دوره پیوند دندان (تبدیل دندانهای شیری به دندانهای دائمی) هستند استفاده می شود. این ابزار باعث صرفه جویی در فضا برای رشد دندان های دائمی می شود. در مواردی که باید از این ابزار استفاده شود ، استفاده از این ابزار بخشی از شروع درمان ارتودنسی است.

نوار / نانس ترانس گلبرگ نواری فلزی است که به طور ذاتی به نوارهای دندانهای اول آسیای صغیر متصل می شود و خود را در سقف دهان تشکیل می دهد. ممکن است حاوی اکریلیک باشد یا نباشد. میله ترانس گلبرگ به حفظ عرض قوس دندانی کمک می کند.

آرک زبانی نیز از یک نوار فلزی ساخته شده است که قسمت داخلی دهان را به باند اولین دندان های آسیاب فک پایین متصل می کند و مطابق دهان پشت دندان ها تشکیل می شود. این ابزار برای کودکانی که دندانهای شیری خود را قبل از موعد از دست داده اند ، توصیه می شود تا فضای دندان را برای آنها حفظ کند.

·Bionator

Bionator ابزاری است که برای تصحیح اوربایت استفاده می شود. این ابزار باعث رشد بیشتر فک پایین می شود. در مواردی که باید از این ابزار استفاده شود ، به عنوان بخشی از مرحله اولیه درمان ارتودنسی استفاده می شود.

"Bionator" در درجه اول ابزاری ارتوپدی است زیرا روی رشد استخوان ها تأثیر می گذارد ، بنابراین باید از این ابزار در حداکثر دوره رشد استفاده شود. به طور کلی ، هنگامی که افراد جوانتر از این دستگاه استفاده می کنند ، تغییرات بیشتری در طول دوره رشد مشاهده می شود.

·میخ‌های ارتودنسی

از ناخن های ارتودنسی در مواردی استفاده می شود که بیمار عادت دارد دندان های خود را با زبان فشار دهد یا به مکیدن انگشت شست خود عادت کرده است. این عادت ها باعث می شود که بیمار دچار گشودگی اپن بایت شود (هنگام جویدن دندان های جلوی فک بالا به درستی روی دندان های پایین قرار نمی گیرد). ناخن های ارتودنسی به بیمار کمک می کند هنگام بلعیدن زبان خود را کنترل کند و یا مکیدن شست برای آن دشوار خواهد بود.

این ناخن ها مانند قلاب های کوچکی هستند که در پشت دندان های جلوی فک پایین نصب می شوند. همانطور که نشان داده شده است ، می توان آنها را به صورت جداگانه در پشت دندانهای جلوی فک نصب کرد ، یا می توان آنها را به دندان اول یک آسیاب بزرگ با سیم متصل کرد.

 

 

کلینیک قلهک در تهران

برای ترمیم و درمان دندان احتیاج است که او را نزد فرد متخصص برد تا با توانایی بهتری به انجام کار شما بپردازند.

کلینیک قلهک در تهران یکی از مراکز تخصصی دندان می باشد که دارای دندانپزشکان متخصص است و این برای کسانی که به دنبال دندانپزشک با تجربه هستند فرصت مناسبی است تا از خدمات این مجموعه بهره مند شوید.

www.clinicgholhak.com